Serabi utawi srabi iku salah sijining jajanan tradisional sing asalé saka Indonesia sing diperkirakaké wis dikenal wiwit jaman Kerajaan Mataram. Panganan iki kerep disebut ing Serat Centhini, sing ditulis para pujangga keraton Surakarta nalika taun 1814 – 1823 atas paréntah Pakubuwana V, minangka sesaji ing prosesi ijab utawa pernikahan, ruwahan, lan utamané dadi kudapan.
Sejarah lan Budaya
Serabi wis dadi bagéan saka budaya kuliner Jawa wiwit jaman biyèn. Ing tembang (pupuh) ke-157 bait 18, Serat Centhini, dicritakaké yèn serabi iku salah siji saka akeh jinis jajanan sing dijajakaké ing halaman omah nalika pertunjukan wayang kulit ing wengi. Uga disebutaké, yèn sangang macem serabi uga dadi bagéan saka aneka panganan sing perlu disiapaké minangka sajen ing pertunjukan wayang lan ruwatan.
Bahan lan Cara Gawe
Bahan dasar kanggo gawé serabi yaiku tepung beras, santan kelapa, lan uyah. Variasi liyané yaiku serabi manis nganggo gula, diwènèhi aroma pandan utawa vanila. Sacara tradisional, ing akeh panggonan ing Jawa lan Lampung, serabi dimasak nganggo periuk tanah liat cilik lan dipanggang ing ndhuwur tungku arang utawa kayu api. Déné serabi modhèren, kaya ing Solo dimasak nganggo wajan cilik.
Nilai Gizi
Serabi utamané ngandhut karbohidrat amarga saka tepung beras, dadi iki minangka sumber energi. Kandhutan kaloriné berkisar antarané 250-300 per 100 gram. Karbohidraté ana 44 gram, proteiné lumayan amarga protein beras kan dhuwur, bisa ngandhut sakitar 5 gram. Lemaké mungkin 4 persen.
Tabel Nutrisi Serabi (per 100 gram)
Komponen | Kandhutan |
---|---|
Kalori | 250-300 |
Karbohidrat | 44 gram |
Protein | 5 gram |
Lemak | 4% |
Variasi lan Inovasi
Serabi saiki wis akeh variasiné lan inovasiné. Ana sing nggawé serabi nganggo topping kaya ta sosis, keju, utawa mayones. Panggonan sing nyedhiyaké serabi nganggo macem-macem variasi rasa uga sumebar ing kutha-kutha gedhé kaya ta Jakarta, Bandung, lan Bogor.
Muga-muga artikel iki bisa mènèhi informasi sing migunani babagan makanan tradisional serabi. Matur nuwun wis maca!.